Русско-татарский словарь - свой

м

своя

ж мест.1.үз; любить свою родину ватаныңны ярату; сделать (что) своими руками (нәрсәне) үз кулың белән ясау; у них с. дом үз йортлары бар; с. люди үз кешеләр 2.үзенә бертөрле (хас); в этой музыке есть своя прелесть бу музыкада үзенә бертөрле күркәмлек бар 3.сущ. своё

с үз дигәнең (теләгәнең); добиться своего үз дигәнеңә ирешү △ в своё время үз вакытында. заманында; в своём роде үзенә күрә; на своих двоих тәпи-тәпи, җәяүләп; по своему 1)үзенчә, үзе теләгәнчә (белгәнчә) 2)үзенә бертөрле; сам не свой үзенә урын тапмый, нишләргә белми; своя рубашка ближе к телу = үзеңнеке үзәктә; своя рука владыка = үзе баш, үзе түш